شهر آیندگان چگونه خواهد بود؟
قدم آخر/خراسان رضوی سیستم های شهری آینده برای خدمت به کل جمعیت خواهند بود و شامل تعداد فزاینده ای از افراد با چالش های حرکتی می شود.
تصمیمات و سرمایه گذاری های زیرساختی امروز مسیر فعلی و همچنین محدودیت ها را برای چندین دهه تعیین می کنند. در این مقطع حساس، شهرها باید به طور کل نگر سرمایه گذاری کرده تا نیازهای امروزی را برآورده کنند و در عین حال سیستم های آینده را قادر می سازند تا استانداردهای پایداری و دسترسی را برآورده سازند.
در سراسر جهان، هزینه های سرمایه ای بی سابقه برای نوسازی زیرساخت های شهری برنامه ریزی شده که قرار است تا سال 2027 به بیش از 130 تریلیون دلار سرمایه گذاری برسد. تمرکز در درجه اول حول کربن زدایی است، اما اغلب جنبه حیاتی دسترسی و جمعیت های ورودی که به آن نیاز دارند نادیده می گیرد.
ایجاد شهرها برای همه شهروندان
ما باید طرز فکر و برنامه ریزی شهرهایمان را تغییر دهیم یا بعداً هزینه بیشتری را برای بهسازی در دسترسی بپردازیم. برای جلوگیری از اشتباهات گذشته، شهرها باید سرمایه گذاری هایی را انجام دهند که هم استانداردهای پایداری و هم استانداردهای دسترسی را رعایت کنند. با انجام این کار، شهرها نیازهای امروز شهروندان را برآورده کرده و عمداً برای جمعیت فردا طراحی خواهند کرد.
افراد معلول به عنوان بزرگترین اقلیت جهانی، جمعیتی قابل توجه را تشکیل می دهند که 16 درصد از جمعیت جهان یا 1.3 میلیارد نفر را تشکیل می دهند.
علاوه بر این، جمعیت سالخورده قرار است در دهه های آینده به طور قابل توجهی رشد کند و از یک میلیارد پیش بینی شده تا سال 2030 به پیش بینی 1.6 میلیارد تا سال 2050 برسد که 17 درصد از جمعیت تخمینی جهان را تشکیل خواهند داد.
جمعیت ناتوان و سالخورده با نرخ بالاتری از چالش های حرکتی مانند راه رفتن، تعادل، بینایی، درک شناختی و کاهش قدرت بدنی مواجه هستند. طراحی کلان شهرها، به ویژه شهرهای قدیمی و سیستم های حمل ونقل آنها، اغلب نیازهای این گروه ها را نادیده گرفته است.
سرمایه گذاری در راه حل های نوآورانه در دسترس
در حالی که تنها یک سوم ایستگاه های متروی لندن به دلیل هزینه های مقاوم سازی زیرساخت های قدیمی تر، دسترسی به صندلی چرخدار دارند، شهرها می توانند تا حدودی با سرمایه گذاری در فناوری و رویکردهای طراحی بهتر که موانع تحرک را از بین می برد و توانایی های افراد را برای رفت وآمد بهبود می بخشد، برطرف کنند.
با توجه به منابع مالی بی سابقه به زیرساخت ها و تاکید جهانی فزاینده بر فناوری کمکی، اکنون زمان آن فرا رسیده است که شهرها، فناوری های متمرکز بر ناوبری پیشرفته را مستقیماً در محیط ساخته شده ادغام کنند.
شهرداری ها و شرکت های خصوصی می توانند با حصول اطمینان از اینکه دسترسی برای معیارهای سرمایه گذاری آنها مرکزی است، سرعت نوآوری را تسریع بخشند.
زیرساخت های بدون مانع نیازمند استانداردهای عملیاتی بالایی هستند
زیرساخت های قابل دسترس در صورت عدم نگهداری یا عدم یکپارچه بودن به سرعت غیرقابل دسترسی می شوند. شهرها، مانند مردمی که به آنها خدمت می کنند، دایماً در نوسان هستند. عملیات زیرساخت شهری و نگهداری آن اغلب توسط ترکیبی از سازمان های دولتی جدا از کسانی که سرمایه گذاری، طراحی یا ساخت آن را انجام می دهند، انجام می شود.
زیرساخت بدون مانع و قابل استفاده نه تنها به طراحی دقیق نیاز دارد، بلکه به استانداردهای عملیاتی بالایی نیز نیاز دارد. تمرکز بر نگهداری و بهره برداری بسیار مهم است، زیرا اختلالات می توانند تاثیرات شدیدی بر ساکنان معلول و مسن داشته باشند.
مفهوم «شهرهای هوشمند» که اغلب به عنوان مظهر نوآوری شهری مطرح می شوند، اغلب افراد دارای معلولیت و افراد مسن را نادیده می گیرد و آنها را از فرآیندهای طراحی، برنامه ریزی، تدارکات و اجرا خارج می کند.
طراحی و ساخت شهرهای در دسترس نه تنها کار خوبی است که همه مردم از آن بهره مند می شوند، بدون آن ها بر اساس آمارهای جمعیتی شناخته شده ورودی، با یک بحران جهانی مواجه خواهیم شد.
برنامه ریزی در حال حاضر، شامل گروه های متنوع و آگاه، تریلیون ها دلار صرفه جویی و تحول شهری در دسترس را ایجاد می کند که برای اتصال و پیشرفت شهرهای ما و شهروندانشان لازم است.
منابع
apwa.org
weforum.org
پایان خبر قدم آخر
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "شهر آیندگان چگونه خواهد بود؟" هستید؟ با کلیک بر روی اجتماعی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "شهر آیندگان چگونه خواهد بود؟"، کلیک کنید.