تصادف منجر به فوت در حالت مستی

وقوع تصادف منجر به فوت در حالت مستی، فقط یک اتفاق تلخ نیست، بلکه مجموعه ای از پیامدهای قانونی، کیفری و مالی سنگین را برای راننده و خانواده اش به دنبال دارد. از نگاه قانون ما، این حادثه نه تنها جرم محسوب می شود، بلکه عامل تشدید مجازات های سنگینی مثل حبس، شلاق، محرومیت از رانندگی و پرداخت دیه کامل انسان است. رانندگی در این شرایط، جان خودمون و بقیه رو به خطر میندازه و عواقب جبران ناپذیری داره که ممکنه زندگی خیلی ها رو برای همیشه تحت تاثیر قرار بده.

واقعاً تلخ و دردناکه که هر روز شاهد حوادثی باشیم که میشه ازشون جلوگیری کرد. اما متاسفانه، مصرف الکل و مواد مخدر قبل از رانندگی، باعث میشه آدم کنترلی روی خودش نداشته باشه و اینجاست که فاجعه از راه میرسه. توی این مقاله، می خوایم همه چیز رو راجع به این موضوع جدی و حساس براتون باز کنیم. از اینکه اصلاً رانندگی در حالت مستی چیه و چه قانونی داره، تا اینکه چطور میشه ثابتش کرد و چه مجازات های سنگینی در انتظار راننده های مقصر هست. حتی راجع به نقش بیمه هم صحبت می کنیم تا همه ابعاد این قضیه براتون روشن بشه. هدفمون اینه که با آگاهی دادن به شما، قدمی برای پیشگیری از این اتفاقات برداریم و امنیت جاده ها رو بیشتر کنیم.

مستی پشت فرمان، از جرم تا قانون: چرا اینقدر جدیه؟

بگذارید واضح بگویم، رانندگی در حالت مستی تو ایران فقط یه تخلف کوچیک نیست که با یه جریمه تموم بشه؛ نه! این یه جرم تمام عیاره، اون هم از نوع کیفری. فکرش رو بکنید، وقتی پشت فرمون میشینید، مسئولیت جان خودتون و صدها نفر دیگه رو به عهده دارید. حالا اگه الکل یا مواد مخدر مصرف کرده باشید، اون مسئولیت تبدیل میشه به یه خطر بزرگ و یه بمب ساعتی متحرک تو جاده.

طبق قانون مجازات اسلامی ما، اصلاً مصرف هر نوع ماده الکلی (مسکر)، کم باشه یا زیاد، خودش یه جرم شرعی به حساب میاد. حالا اگه بعد از مصرف، پشت فرمون هم بشینید، مجازاتش دوبرابر میشه. یعنی علاوه بر مجازات شرب خمر، مجازات های مربوط به رانندگی خطرناک هم بهش اضافه میشه. هدف قانون گذار از این همه سخت گیری چیه؟ معلومه، حفظ امنیت جاده ها و جون آدما. چون وقتی آدم مسته، تمرکز نداره، دیدش تار میشه، قدرت تصمیم گیری اش میاد پایین و سرعت واکنش اش کم میشه. همه این ها دست به دست هم میدن تا احتمال یه تصادف مرگبار چندین برابر بشه.

جالب اینجاست که قانون فرقی بین زن و مرد نمیذاره؛ هر کسی که رانندگی در حالت مستی رو انجام بده، مشمول همین قوانین میشه. فقط در موارد خاص، مثلاً اگه راننده زیر سن مسئولیت کیفری باشه، دادگاه ممکنه یه مقدار تخفیف قائل بشه، اما باز هم اصل جرم و خطرناک بودن کار سر جاشه. پس یادتون باشه، رانندگی در حال مستی، از هر نظر که نگاه کنید، عملی پرخطره که هیچ توجیهی نداره و عواقبش واقعاً سنگینه.

چطور مستی راننده ثابت میشه؟ پای پلیس و پزشکی قانونی در میونه!

حالا سوال پیش میاد که چطور میشه ثابت کرد یه نفر مست بوده یا نه؟ چون بالاخره فقط گفتن ایشون مست بوده که کافی نیست. قانون ما برای اثبات مستی تو رانندگی، یه سری مراحل و روش های علمی و قانونی داره که باید طی بشن تا موضوع کاملاً تایید بشه. اینجا هم پلیس راهور نقش خودش رو داره و هم پزشکی قانونی.

نقش پلیس راهور: الکل سنج و کروکی

اولین خط دفاعی ما، پلیس راهنمایی و رانندگیه. وقتی تو صحنه تصادف حاضر میشن، اگه به راننده ای مشکوک بشن، از دستگاه های مخصوصی مثل الکل سنج استفاده می کنن. این دستگاه ها میزان الکل موجود تو خون رو از طریق تنفس مشخص می کنن. اگه نتیجه تست الکل سنج مثبت باشه، یعنی خدای نکرده راننده مست بوده، همونجا موضوع تو کروکی تصادف ثبت میشه و راننده فوراً به مراجع قضایی معرفی میشه.

نقش پزشکی قانونی: آزمایشات دقیق تر

ولی گاهی اوقات ممکنه تست الکل سنج به هر دلیلی دقیق نباشه یا اصلاً امکان تست فوری وجود نداشته باشه. مثلاً راننده آسیب دیده و تو بیمارستانه. اینجا دیگه پای پزشکی قانونی وسط میاد. تو این مراکز با انجام آزمایشات دقیق تر، مثل آزمایش خون و ادرار، وجود الکل یا مواد مخدر تو بدن راننده به صورت قطعی تأیید میشه. این آزمایش ها از نظر قانونی خیلی اعتبار دارن و اگه نتیجه شون مثبت باشه، دیگه جای هیچ بحثی باقی نمی مونه و تأثیر زیادی تو روند پرونده داره.

سایر راه های اثبات مستی

جدای از تست های علمی، راه های دیگه ای هم برای اثبات مستی راننده تو قانون وجود داره:

• اقرار: اگه راننده دو بار خودش جلوی قاضی اقرار کنه که مشروب خورده بوده.
• شهود: گواهی شاهدان عینی که دیدن راننده قبل یا حین رانندگی در حالت عادی نبوده.
• علم قاضی: بر اساس مجموعه شواهد و قرائن موجود در پرونده، قاضی میتونه به این نتیجه برسه که راننده مست بوده.

مهم اینه که تو تمام این مراحل، دقت زیادی به خرج داده بشه و همه مستندات به درستی جمع آوری و ثبت بشن. چون کوچکترین اشتباه میتونه روند پرونده رو تغییر بده و حق کسی پایمال بشه. پس یادتون باشه، اثبات مستی، یه مرحله خیلی حساس و تعیین کننده تو پرونده های تصادف، به ویژه تصادف منجر به فوت در حالت مستیه.

حکم و مجازات تصادف منجر به فوت در حالت مستی

خب، بریم سر اصل مطلب، یعنی اونجایی که ماجرا واقعاً جدی میشه. وقتی یه راننده ی مست، تصادفی راه میندازه که منجر به فوت یک یا چند نفر میشه، اینجا دیگه با یه تخلف ساده طرف نیستیم. اینجا قانون، پایه های محکمی برای مجازات راننده در نظر گرفته که واقعاً سنگینه و هدفش اینه که هم درس عبرتی بشه برای بقیه و هم تا حدی، مرهمی باشه بر دل خانواده های داغدیده.

تشخیص نوع جرم: چرا قتل غیرعمد محسوب میشه؟

شاید بپرسید چرا وقتی راننده ای مست، باعث فوت میشه، این رو قتل غیرعمد میدونن نه قتل عمد؟ جوابش ساده ست: راننده قصد کشتن کسی رو نداشته. اما خب، با رانندگی در حالت مستی، یه خطای بزرگ و تقصیر فاحش انجام داده که منجر به از دست رفتن جان انسان شده. قانون اینجا مستی راننده رو به عنوان یه عامل تشدید مجازات در نظر میگیره. یعنی چی؟ یعنی هر مجازاتی که برای قتل غیرعمد تو حالت عادی در نظر گرفته میشه، تو این شرایط، به حداکثر خودش میرسه یا حتی بیشتر میشه.

مجازات های کیفری: حبس، شلاق و محرومیت

وقتی پای تصادف منجر به فوت در حالت مستی وسط میاد، راننده مقصر باید آماده مجازات های کیفری حسابی باشه:

1. حبس تعزیری: برای قتل غیرعمد، قانون یه بازه زمانی حبس مشخص کرده (مثلاً ۲ تا ۵ سال). اما وقتی پای مستی میاد وسط، دادگاه اجازه داره این مجازات رو تا دو سوم حداکثر یعنی تا دو سومِ ۵ سال افزایش بده. یعنی یه راننده مست ممکنه تا حدود ۸ سال حبس رو تجربه کنه.
2. شلاق: یادتونه گفتیم مصرف الکل خودش یه جرم شرعیه؟ خب، برای شرب خمر یا همون مصرف مشروبات الکلی، طبق قانون، ۸۰ ضربه شلاق (حد شرعی) در نظر گرفته میشه. این مجازات جدا از مجازات های دیگه اجرا میشه.
3. محرومیت از رانندگی: این دیگه یه مجازات واقعاً تأثیرگذاره. راننده مقصر برای یه مدت طولانی، مثلاً از ۱ تا ۵ سال، از حق رانندگی محروم میشه. گواهینامه اش هم ضبط میشه و تا پایان دوره محرومیت، حق نداره پشت فرمون بشینه. این محرومیت با اون ضبط گواهینامه اولیه برای رانندگی در مستی (که معمولاً ۶ ماهه) فرق داره و طولانی تره.

مجازات های مالی (دیه): جبران خسارت جانی

علاوه بر مجازات های کیفری، راننده مقصر باید بار مالی سنگینی رو هم به دوش بکشه و اون هم پرداخت دیه کامله:

• تعریف دیه: دیه مبلغی است که بابت جبران خسارت جانی (از دست رفتن جان یا نقص عضو) به خانواده متوفی یا فرد آسیب دیده پرداخت میشه. نرخ دیه هر سال توسط قوه قضائیه اعلام میشه و تو ماه های حرام (محرم، رجب، ذی القعده و ذی الحجه) این مبلغ یک سوم بیشتر میشه.
• مسئولیت پرداخت دیه: راننده مست مقصر، مسئول پرداخت دیه کامل انسان به ورثه متوفی هست. این مبلغ واقعاً زیاده و میتونه زندگی مالی راننده رو به شدت تحت تاثیر قرار بده.

برای اینکه همه چیز رو بهتر متوجه بشید، یه جدول جمع وجور از مجازات ها اینجا داریم:

نوع مجازات	توضیحات
حبس تعزیری	۲ تا ۵ سال، قابل افزایش تا دو سوم حداکثر
شلاق	۸۰ ضربه (حد شرعی شرب خمر)
محرومیت از رانندگی	۱ تا ۵ سال (ضبط گواهینامه)
دیه فوت	پرداخت دیه کامل انسان به ورثه متوفی

رانندگی در حالت مستی که منجر به فوت میشه، واقعاً شوخی بردار نیست و زندگی های زیادی رو نابود میکنه. از دست رفتن جان انسان ها، بار روانی و مالی سنگینی روی دوش خانواده ها میذاره و راننده مقصر هم باید تاوان سنگینی بابت این اشتباهش بده.

نقش بیمه در تصادف منجر به فوت در مستی: دوست یا دشمن؟

اینجا یه سوال خیلی مهم پیش میاد: توی این شرایط بیمه چه نقشی داره؟ آیا بیمه شخص ثالث، مثل همیشه، خسارت ها رو جبران می کنه یا نه؟ یا اصلا بیمه بدنه به ماشین راننده مست خسارت میده؟ بیایید این موضوع پیچیده رو با هم بررسی کنیم.

بیمه شخص ثالث: ناجی زیان دیدگان، اما نه راننده مقصر!

خوب گوش کنید، این قسمت خیلی مهمه! وقتی تصادفی پیش میاد که راننده ی مقصر مست بوده و خدای نکرده منجر به فوت شده، بیمه شخص ثالث یه مسئولیت خیلی بزرگ داره: پرداخت دیه و خسارت به «زیان دیدگان». یعنی چی؟ یعنی خانواده متوفی، افرادی که آسیب دیدن، یا صاحب مال و اموال آسیب دیده، از بیمه شخص ثالث راننده مقصر، خسارتشون رو دریافت می کنن. این پرداخت شامل دیه فوت، دیه نقص عضو، هزینه های درمانی و خسارت های مالی میشه. پس از این جهت، بیمه شخص ثالث نقش یه ناجی رو برای افراد بی گناه ایفا میکنه.

اما یه «اما» بزرگ اینجا وجود داره: این حمایت، به این معنی نیست که راننده مست مقصر بخشیده شده. اصلاً و ابداً! اینجا قانون به بیمه «حق رجوع» میده. یعنی چی؟

حق رجوع بیمه: شرکت بیمه بعد از اینکه دیه فوت و خسارت ها رو به زیان دیدگان پرداخت کرد، حق داره کل اون مبلغ رو از راننده مست مقصر (یا در صورت فوت راننده، از وراثش) پس بگیره.

اینجوری نیست که بیمه بیاد و خسارت رو بده و بگه چشم پوشی کردیم! نه، بیمه فقط برای حمایت از زیان دیدگان (که گناهی تو این ماجرا نداشتن) این مبلغ رو پرداخت میکنه، اما بعدش مثل یه طلبکار، دنبال راننده مقصر میفته تا پولش رو پس بگیره. معمولاً این بازپرداخت به صورت اقساط بلندمدت از راننده مقصر گرفته میشه، چون مبلغ دیه واقعاً زیاده و یه نفر نمیتونه یکجا پرداختش کنه. پس فکرش رو بکنید، رانندگی در حالت مستی، علاوه بر حبس و شلاق و محرومیت، یه بار مالی سنگین رو هم تا سال ها روی دوش آدم میذاره.

سناریوی خاص: اگر راننده مست مقصر خودش فوت کنه؟

حالا یه سناریوی تلخ تر رو تصور کنید: راننده مست مقصر، خودش هم تو همون حادثه فوت کنه. آیا بیمه شخص ثالث به وراث اون راننده هم دیه فوت پرداخت میکنه؟ جواب قاطع و صریح اینه: خیر! چون اون راننده خودش عامل اصلی و مقصر حادثه بوده و با انتخاب رانندگی در حالت مستی، ریسک بزرگی رو به جون خریده. بیمه فقط دیه افراد ثالث رو پرداخت میکنه، نه راننده مقصری که خودش مسبب این وضعیت بوده.

بیمه بدنه: اینجا دیگه کلاً خبری نیست!

حالا بریم سراغ بیمه بدنه. اگه ماشین خود راننده مقصر آسیب ببینه، بیمه بدنه خسارتی پرداخت میکنه؟ باز هم جواب قاطع: خیر! تقریباً تو همه بیمه نامه های بدنه، «مستی و رانندگی تحت تاثیر مواد مخدر» جزو استثنائات بیمه ای محسوب میشه. یعنی اگه ثابت بشه راننده مست بوده، بیمه بدنه هیچ تعهدی برای جبران خسارت های وارد شده به خودروی خود راننده مقصر نداره. پس خسارت ماشین هم میفته گردن خودش.

نقش صندوق تامین خسارت های بدنی: وقتی بیمه نیست!

ممکنه تو یه سری شرایط خاص، بیمه شخص ثالث وجود نداشته باشه (مثلاً راننده بیمه نامه نداشته یا فرار کرده). تو این مواقع، «صندوق تامین خسارت های بدنی» وارد عمل میشه. وظیفه این صندوق اینه که دیه و خسارت های جانی وارده به زیان دیدگان (غیر از راننده مقصر) رو پرداخت کنه تا حقشون پایمال نشه. البته این صندوق هم بعد از پرداخت، حق رجوع به راننده مقصر یا وراثش رو داره.

پس خلاصه کنیم: بیمه شخص ثالث، همیشه از زیان دیدگان حمایت میکنه و خسارت ها رو میده. اما اگه راننده مقصر مست باشه، بعداً پولش رو از همون راننده پس میگیره. بیمه بدنه هم که تو این شرایط کلاً از زیر بار مسئولیت شونه خالی میکنه. این ها نشون میده که رانندگی در حالت مستی، چقدر میتونه از نظر مالی گرون تموم بشه.

پیگیری حقوقی و قضایی؛ گام به گام تا عدالت

وقوع تصادف منجر به فوت در حالت مستی، باعث میشه یه پرونده حقوقی و قضایی پیچیده باز بشه. هم برای خانواده متوفی که داغدیده هستن و هم برای راننده مقصر (اگه زنده باشه) یه مسیر طولانی و پرفراز و نشیب شروع میشه. اینجا با هم گام به گام مراحل رو مرور می کنیم:

برای خانواده متوفی (زیان دیدگان): چطور حقتون رو پیگیری کنید؟

اگه خدای نکرده عزیزتون رو تو همچین حادثه ای از دست دادید، این مراحل رو باید طی کنید:

1. مراحل اولیه پس از حادثه:
   • اول از همه، تماس فوری با پلیس (۱۱۰) و اورژانس (۱۱۵). گزارش دقیق پلیس از صحنه تصادف و کروکی خیلی مهمه.
   • اگه ممکنه، از صحنه تصادف و موقعیت خودروها عکس و فیلم بگیرید.
   • تشکیل پرونده تو کلانتری و دادسرا برای ثبت شکایت.
2. پیگیری گزارشات پزشکی قانونی:
   • گواهی فوت و گزارش معاینه جسد توسط پزشکی قانونی برای تأیید علت فوت و میزان آسیب دیدگی (که تو تعیین دیه مهمه).
   • گزارش آزمایش خون و ادرار راننده مقصر برای اثبات مستی.
3. مدارک لازم برای پیگیری دیه از بیمه:

   بعد از اینکه پرونده قضایی تکمیل شد و مقصر بودن راننده مست تأیید شد، باید با مدارک زیر به شرکت بیمه شخص ثالث راننده مقصر مراجعه کنید:

   • کروکی رسمی پلیس و گزارشات مربوطه
   • رأی دادگاه مبنی بر مقصر بودن راننده و لزوم پرداخت دیه
   • گواهی انحصار وراثت (برای مشخص شدن وراث قانونی متوفی)
   • کارت ملی متوفی و وراث
   • اصل بیمه نامه شخص ثالث راننده مقصر
   • گواهی فوت و گزارش پزشکی قانونی
4. روند دریافت دیه: پس از تکمیل مدارک و بررسی توسط کارشناسان بیمه، مبلغ دیه به حساب وراث متوفی (بر اساس سهم الارث قانونی) واریز میشه.

برای راننده مقصر (در صورت حیات) و خانواده وی: چه باید کرد؟

اگه راننده مقصر زنده باشه، مسیر حقوقی و قضایی برای اون هم خیلی پیچیده و سخته:

1. همکاری کامل با مراجع قضایی: اولین و مهم ترین کار، همکاری صادقانه و کامل با پلیس، دادسرا و دادگاهه. سعی نکنید چیزی رو پنهون کنید، چون ممکنه اوضاع رو بدتر کنه.
2. امکان ارائه لایحه دفاعیه: راننده میتونه با کمک وکیل، لایحه دفاعیه ارائه بده. اما یادتون باشه، اثبات اینکه مستی شما تاثیری تو تصادف نداشته، تو پرونده تصادف منجر به فوت در حالت مستی خیلی خیلی سخته و تقریباً محاله.
3. روند پرداخت دیه و بازپس گیری توسط بیمه: حتی اگه راننده خودش هم بخواد دیه رو پرداخت کنه، معمولاً بیمه شخص ثالث اول پول رو به زیان دیدگان میده و بعد برای پس گرفتن مبلغ، به راننده مقصر (یا در صورت عدم توانایی، به ضامن یا اموالش) رجوع میکنه. این بازپرداخت میتونه به صورت اقساط بلندمدت باشه.

اینجا دیگه بحث های حقوقی و کیفری اونقدر سنگین میشه که بهتره حتماً از یه وکیل پایه یک دادگستری که تو این جور پرونده ها تخصص داره کمک بگیرید. مشاوره با یه وکیل، میتونه جلوی اشتباهات احتمالی رو بگیره و به حفظ حقوق شما (به ویژه برای خانواده متوفی) کمک کنه.

جنبه های پیشگیرانه و مسئولیت پذیری اجتماعی

تا اینجا حسابی راجع به عواقب و مجازات های سنگین تصادف منجر به فوت در حالت مستی حرف زدیم. اما راستش رو بخواهید، بهترین راهکار همیشه پیشگیریه. هیچ چیز نمیتونه جای جون از دست رفته رو بگیره و هیچ مجازاتی نمیتونه تلخی این حوادث رو از بین ببره. بیایید با هم به چند تا نکته مهم برای پیشگیری و افزایش مسئولیت پذیری اجتماعی توجه کنیم:

1. الکل و رانندگی، هرگز با هم!

   این دیگه الفبای رانندگی امنه. حتی اگه فکر می کنید یه ذره مصرف کردید و هیچ تاثیری روتون نداره، باز هم پشت فرمون ننشینید. کوچکترین میزان الکل میتونه تمرکز، سرعت واکنش و قدرت قضاوت شما رو تحت تاثیر قرار بده. همون یه ذره میتونه عامل یه فاجعه بزرگ باشه. پس قانون رو جدی بگیرید و به جون خودتون و بقیه احترام بذارید.

2. راهکارهای جایگزین همیشه هست!

   اگه قرار شد الکل مصرف کنید یا احساس می کنید ممکنه مست باشید، از قبل برای رفت و آمدتون فکری کنید. این همه تاکسی، تاکسی اینترنتی، یا اگه تو جمع دوست و آشنا هستید، یه راننده تعیین شده (Designated Driver) انتخاب کنید که اون شب لب به الکل نزنه و همه رو سالم به مقصد برسونه. یه برنامه ریزی ساده میتونه جون آدم ها رو نجات بده و از هزار تا پشیمانی بعدش جلوگیری کنه.

3. مسئولیت پذیری فردی؛ حرف اول و آخر:

   امنیت جاده ها، فقط وظیفه پلیس نیست، وظیفه تک تک ماست. هر کدوم از ما باید در قبال جان خودمون و بقیه احساس مسئولیت کنیم. این مسئولیت پذیری فردی، همون چیزیه که میتونه فرهنگ رانندگی رو تو جامعه ما ارتقا بده و تعداد حوادث تلخ رو به شدت کم کنه. قبل از روشن کردن ماشین، فقط چند لحظه به عواقب کارتون فکر کنید؛ به خانواده هایی که چشم انتظارن، به بچه هایی که منتظر برگشت پدر و مادرشون هستن.

4. در مواجهه با رانندگان مشکوک، دست روی دست نذارید:

   اگه دیدید یکی از دوستان یا اطرافیانتون بعد از مصرف الکل میخواد رانندگی کنه، لطفاً ساکت نمونید. بهش کمک کنید و اجازه ندید پشت فرمون بشینه. اگه کسی رو دیدید که تو جاده مشکوک میزنه و فکر می کنید مسته، سریعاً با پلیس ۱۱۰ تماس بگیرید. این کار شما میتونه یه زندگی رو نجات بده.

5. مراقب داروهای خاص باشید:

   بعضی از داروها، حتی داروهای معمولی مثل سرماخوردگی یا آرام بخش، میتونن باعث خواب آلودگی یا کاهش تمرکز بشن. حتماً بروشور داروها رو بخونید و اگه هشدار داده شده بود، بعد از مصرف رانندگی نکنید. این هم میتونه مثل مستی، خطرناک باشه.

اینکه ما بدونیم تصادف منجر به فوت در حالت مستی چقدر پیامدهای وحشتناکی داره، تازه اول کاره. مهم اینه که این آگاهی رو تبدیل به عمل کنیم و مسئولانه رفتار کنیم. هیچ چیزی تو دنیا ارزش به خطر انداختن جون آدم ها رو نداره.

نتیجه گیری: انتخاب با ماست، زندگی یا پشیمانی؟

همونطور که با هم بررسی کردیم، تصادف منجر به فوت در حالت مستی فقط یه تیتر خبری تلخ نیست، یه فاجعه تمام عیاره که لرزه به جون آدم میندازه. این اتفاق، یه زنجیره از درد، پشیمانی و عواقب حقوقی، کیفری و مالی بی اندازه سنگین رو با خودش میاره. فکرش رو بکنید، یک لحظه تصمیم اشتباه، میتونه جون یه انسان رو بگیره، یه خانواده رو داغدار کنه، و زندگی خودتون رو هم برای همیشه نابود کنه. از سال ها حبس و ضربات شلاق تا محرومیت از رانندگی و مهم تر از همه، پرداخت دیه کامل انسان که میتونه تا آخر عمر بار سنگینش رو دوشتون باشه.

بیمه شخص ثالث، درسته که خسارت زیان دیدگان رو پرداخت میکنه تا حقشون پایمال نشه، اما همون پول رو با تمام جزئیاتش از راننده مقصر پس میگیره. بیمه بدنه هم که تو این شرایط کلاً هیچ حمایتی نمیکنه. این یعنی عملاً هیچ راه فراری از بار سنگین مالی و حقوقی این اشتباه بزرگ وجود نداره. همه چیز میفته گردن خود راننده. اینجا دیگه هیچ بحثی از شانس یا بدبیاری نیست؛ این پیامد مستقیم یه انتخاب غلطه.

پس، انتخاب با خودمونه. میتونیم قبل از رانندگی، یه لیوان آب پرتقال یا چای بنوشیم و پشت فرمون بشینیم، یا میتونیم با مصرف الکل و بی احتیاطی، نه تنها جون خودمون، بلکه جون آدم های بی گناه رو هم به خطر بندازیم. بیایید همگی مسئولیت پذیر باشیم، قوانین رو رعایت کنیم و به امنیت جاده ها و جان انسان ها احترام بذاریم. شاید این مقاله، تلنگری باشه برای همه ما که هیچ وقت پشت فرمون، با الکل یا مواد مخدر، بازی نکنیم. چون نتیجه این بازی، چیزی جز پشیمانی و فاجعه نیست.