خلاصه کتاب اینجا، در دنیای واقعی ( نویسنده سارا پنی پکر )

کتاب اینجا، در دنیای واقعی اثر سارا پنی پکر، داستان جذاب و تأثیرگذار نوجوانی به نام «ور» است که در دنیای تخیلاتش غرق شده و به دنبال مکان امنی برای خود می گردد. این کتاب به زیبایی نشان می دهد که چطور تخیل و واقعیت می توانند دست در دست هم، مسیر بلوغ و خودشناسی را برای ما هموار کنند.

سارا پنی پکر با قلم جادویی اش، اثری خلق کرده که نه فقط برای نوجوان ها، که برای بزرگسالان هم پر از درس و پیام های عمیقه. دنیایی که ور توش زندگی می کنه، یه جورایی همون دنیاییه که خیلیا از ماها تجربه کردیم یا الان توش هستیم؛ دنیایی که بین خیال پردازی ها و واقعیت های سخت در نوسانه. این کتاب یه جور دعوت نامه ست برای سفر به اعماق ذهن یه پسر کوچولو که باید یاد بگیره چطور بین قلعه های خیالیش و آدم های واقعی زندگی تعادل برقرار کنه.

توی این مقاله قراره شیرجه بزنیم تو دل داستان اینجا، در دنیای واقعی، با شخصیت هاش از نزدیک آشنا بشیم، پیچ و خم های ماجرا رو مرور کنیم و ببینیم سارا پنی پکر چه پیام های قشنگی رو لابه لای کلماتش پنهان کرده. اگه دنبال یه خلاصه کامل و تحلیلی از این کتاب جذاب هستید یا می خواید قبل از خوندن کاملش، یه دید کلی ازش پیدا کنید، جای درستی اومدید. بیایید با هم وارد دنیای ور و جولین بشیم، دنیایی که شاید خیلی هم از دنیای خودمون دور نباشه.

نگاهی کلی به کتاب اینجا، در دنیای واقعی

کتاب اینجا، در دنیای واقعی یه رمان نوجوونه که مرزهای ادبیات کودک و نوجوان رو رد کرده و برای بزرگسالان هم کلی حرف برای گفتن داره. اگه بخوام تو یه جمله بگم این کتاب چیه، باید بگم داستان دوستی، کشف خود و مواجهه با چالش های زندگیه؛ اون هم از زاویه دید دو تا نوجوون که هر کدومشون یه جورایی با دنیای اطرافشون درگیرن. ژانر کتاب رو میشه ادبیات نوجوان دسته بندی کرد، اما رگه های قوی از داستان های اجتماعی و حتی کمی ماجراجویی هم توش پیدا میشه که باعث میشه خوندنش خسته کننده نباشه.

داستانش حول محور دو تا شخصیت اصلی، ور و جولین، می چرخه که هر کدومشون تو دنیای خودشون غرقن و به دنبال یه جور پناهگاه می گردن. پنی پکر خیلی استادانه تونسته یه داستان عمیق و پر از احساس رو با زبانی ساده و روان روایت کنه که از همون اول خواننده رو جذب می کنه. استقبال منتقدان و خوانندگان از این کتاب واقعاً خوب بوده و نشون میده که چقدر تونسته با دغدغه های آدم ها ارتباط برقرار کنه.

این کتاب جایگاه ویژه ای تو آثار سارا پنی پکر داره. درسته که شاید به اندازه روباهی به نام پکس معروف نشده باشه، اما باز هم نشون دهنده اوج توانایی نویسنده تو خلق شخصیت های باورپذیر و روایت داستان های تأثیرگذاره. پنی پکر همیشه تو کتاب هاش سعی کرده به مسائل مهمی مثل دوستی، تنهایی، پیدا کردن جایگاه خود و قدرت تخیل بپردازه، و اینجا، در دنیای واقعی هم از این قاعده مستثنی نیست. این کتاب یه جورایی پلی میزنه بین دنیای بچه ها و بزرگ ترها، و نشون میده که چطور همه ما نیاز داریم که گاهی اوقات از دنیای واقعی فاصله بگیریم و به دنیای درونمون پناه ببریم، اما در نهایت باید یاد بگیریم که چطور با واقعیت روبرو بشیم و ازش فرار نکنیم.

خلاصه داستان اینجا، در دنیای واقعی: سفر ور و جولین

داستان کتاب اینجا، در دنیای واقعی یه جورایی مثل یه سفر درونیه که دو تا نوجوون رو از نقطه A زندگی شون به نقطه B می رسونه. ور و جولین دو تا قطب متفاوت هستن که سرنوشت اون ها رو کنار هم قرار میده و باعث میشه که هر کدومشون چیزای مهمی رو از اون یکی یاد بگیره. بیاین ببینیم این سفر چطوری شروع میشه و چه اتفاقاتی توش میفته.

دنیای درونگرای وِر و شروع یک تابستان اجباری

ور، شخصیت اصلی داستان، یه پسر دوازده ساله ست که تو دنیای خودش زندگی می کنه. نه اینکه از بقیه بدش بیاد، نه. فقط ترجیح میده تو تخیلاتش غرق بشه، با شوالیه های قرون وسطایی اش وقت بگذرونه و از هیاهوی دنیای واقعی دور باشه. از نظر خودش، تنها بودن بهترین حالته. اون عاشق مطالعه تاریخ، به خصوص تاریخ قلعه ها و شوالیه هاست و همه چیز رو تو ذهنش به اون دنیای خیالی ربط میده.

ولی خب، پدر و مادرش دلشون می خواد ور عادی باشه، یعنی بیشتر با هم سن و سالاش قاطی بشه، دوست پیدا کنه و از اون لاک دفاعیش بیاد بیرون. برای همین، برخلاف میل باطنی ور، اونو می فرستن یه کمپ تابستونی. کمپ؟ برای ور که فکر می کنه اونجا فقط باید کارهای عادی انجام بده و با آدم هایی که هیچ شباهتی به شوالیه های اصیل ندارن معاشرت کنه، این یه کابوس به تمام معناست! ور تو کمپ حسابی احساس تنهایی می کنه و تمام تلاشش رو می کنه که از فعالیت های گروهی فرار کنه و یه گوشه خلوت پیدا کنه تا بتونه تو دنیای شوالیه ها و قهرمانان خودش سیر کنه.

مواجهه با جولین و کشف پناهگاه کلیسای متروکه

درست وقتی ور دیگه ناامید شده و داره تو کمپ دنبال یه نقطه امن می گرده، پاش به یه کلیسای متروکه میفته. یه جای قدیمی و به ظاهر ویرون که از کمپ فاصله داره. ور که عاشق جاهای تاریخی و سوت و کوره، فوراً شیفته این مکان میشه. اما اینجا تنها نیست! جولین، یه دختر هم سن و سال خودش که به نظر خیلی مستقل و تودار میاد، این کلیسارو تبدیل کرده به پناهگاه خودش. جولین تو این کلیسای مخروبه، گیاه می کاره و یه جورایی از اونجا مراقبت می کنه.

آشنایی ور و جولین اصلاً عادی نیست. جولین اولش از ور خوشش نمیاد و اونو مزاحم می دونه. ور هم از اینکه یکی دیگه به قلعه خصوصیش تجاوز کرده، خوشحال نیست. اما کم کم، این دو نفر که هر کدومشون به نحوی از دنیای واقعی فرارین، متوجه میشن که تو یه چیز مشترکن: هر دوشون این کلیسای متروکه رو یه جور مکان امن می بینن. یه جایی که می تونن خودشون باشن، بدون اینکه کسی قضاوتشون کنه یا ازشون بخواد عادی رفتار کنن. این کلیسا میشه نمادی از دنیای مشترک و پناهگاه ذهنی اون ها.

نبرد برای حفظ پناهگاه: تخیل در برابر واقعیت

اما داستان همین جا تموم نمیشه. مثل هر قلعه ای، این پناهگاه هم تهدید میشه. یک سری آدم تصمیم می گیرن کلیسا رو تخریب کنن تا اونجا رو تبدیل به یه جای دیگه کنن. اینجاست که ور و جولین باید تصمیم بگیرن که چطور از پناهگاهشون دفاع کنن. واکنش این دو تا به این تهدید کاملاً متفاوته:

• ور: با تکیه بر دنیای شوالیه های خیالیش، سعی می کنه یه جورایی از نظر ذهنی و با الهام گرفتن از داستان های قهرمانی، با مشکل روبرو بشه. اون به دنبال قهرمانی میگرده که نجاتشون بده. اون دنبال شوالیه های سوگند خورده است که به سوگندشون وفادار باشن و از این مکان دفاع کنن.
• جولین: برعکس ور، خیلی عملگراتر و واقع بینانه تر برخورد می کنه. اون دنبال راه حل های عملی می گرده، با آدم ها صحبت می کنه و سعی می کنه با برنامه ریزی و کار فیزیکی، جلوی تخریب کلیسا رو بگیره.

با وجود تفاوت های زیادشون، این دو نفر بالاخره می فهمن که برای نجات پناهگاهشون، باید با هم متحد بشن. ور یاد می گیره که تخیل تنها کافی نیست و باید تو دنیای واقعی هم اقدام کرد، و جولین هم یاد می گیره که گاهی اوقات، یه کمی تخیل و امید، می تونه آدم رو تو سخت ترین شرایط هم جلو ببره. این اتحاد، سنگ بنای دوستی عمیق و پر از احترام اون ها میشه.

بلوغ و درس هایی از دنیای واقعی

از طریق این چالش ها و نبردی که برای حفظ کلیسا دارن، ور و جولین هر دو رشد می کنن و به بلوغ می رسن. ور یاد می گیره که چطور از دنیای درونش بیرون بیاد و با واقعیت های زندگی روبرو بشه، بدون اینکه از تخیلاتش دست بکشه. اون می فهمه که میشه همزمان هم یه شوالیه تو دنیای ذهن بود و هم یه آدم مؤثر تو دنیای واقعی. جولین هم یاد می گیره که میشه کمی نرم تر باشه، به آدم ها اعتماد کنه و درهای قلبش رو به روی دوستی باز کنه.

پایان داستان، بدون اینکه همه جزئیاتش رو لو بدم، یه پیام خیلی قشنگ داره: نشون میده که زندگی واقعی، هرچقدر هم که سخت و بی رحم باشه، ارزش جنگیدن داره. و اینکه میشه تخیل رو با واقعیت ترکیب کرد و از هر دو برای ساختن یه زندگی بهتر استفاده کرد. ور و جولین در نهایت درک متقابلی از هم پیدا می کنن و هر کدومشون، پازل گمشده اون یکی رو تکمیل می کنه. این کتاب به ما یادآوری می کنه که گاهی اوقات، عجیب ترین دوستی ها، میتونن عمیق ترین و ماندگارترین درس های زندگی رو بهمون بدن.

درون مایه ها و پیام های کلیدی کتاب

کتاب اینجا، در دنیای واقعی فقط یه داستان سرگرم کننده نیست؛ یه گنجینه ست از درون مایه های عمیق و پیام های اخلاقی که میشه ازش درس گرفت. سارا پنی پکر خیلی هوشمندانه این پیام ها رو لابه لای ماجراهای ور و جولین جا داده.

تخیل در برابر واقعیت: آشتی دادن دو دنیا

یکی از اصلی ترین درون مایه های این کتاب، همون تقابل و در نهایت آشتی بین تخیل و واقعیته. ور نماد تمام و کمال تخیله؛ پسری که تو دنیای شوالیه ها و قلعه های ذهنی خودش زندگی می کنه و از دنیای بیرون فراریه. از اون طرف، جولین بیشتر نماینده واقعیت و عملگراییه؛ دختری که با دست های خودش تو کلیسا گیاه می کاره و برای مشکلات دنبال راه حل های ملموس می گرده.

کتاب نشون میده که هیچ کدوم از این دو تا به تنهایی کافی نیستن. اگه فقط تو دنیای تخیل بمونیم، از واقعیت های زندگی جا می مونیم و اگه فقط به واقعیت بچسبیم، رنگ و روی زندگی از بین میره. هنر پنی پکر اینجاست که نشون میده چطور میشه این دو دنیا رو با هم ترکیب کرد. ور یاد می گیره که شجاعت شوالیه ای واقعی فقط تو جنگ های خیالی نیست، بلکه تو مواجهه با چالش های زندگی واقعی هم پیدا میشه. جولین هم می فهمه که گاهی اوقات یه کمی رؤیا و امید، میتونه بهش قدرت بده تا تو دنیای سخت واقعی دووم بیاره. این کتاب یه جورایی میگه، باید یه تعادل قشنگ بین دنیای درون و برون پیدا کنیم.

کتاب به ما یادآوری می کند که زندگی واقعی، هرچقدر هم که سخت و بی رحم باشد، ارزش جنگیدن دارد. و اینکه می شود تخیل را با واقعیت ترکیب کرد و از هر دو برای ساختن یک زندگی بهتر استفاده کرد.

دوستی و همدلی: قدرت روابط انسانی

درون مایه مهم دیگه، قدرت دوستی و همدلیه. رابطه ور و جولین یه نمونه عالی از اینه که چطور دو نفر با تفاوت های زیاد، میتونن دوستای واقعی بشن. ور یه پسر خجالتی و درون گراست و جولین هم یه دختر تودار و مستقل. اولش اصلاً به نظر نمیاد که این دو نفر بتونن با هم کنار بیان، چه برسه به اینکه با هم دوست بشن.

اما وقتی پای یه هدف مشترک به میون میاد – یعنی نجات کلیسای متروکه – اون ها مجبور میشن که با هم کار کنن. این همکاری باعث میشه که از لایه دفاعی خودشون بیرون بیان و همدیگه رو بهتر بشناسن. ور می فهمه که جولین با وجود ظاهر خشنش، قلب مهربونی داره و جولین هم می بینه که ور با وجود خیال پردازی هاش، شجاعت و خلاقیت زیادی داره. این دوستی بهشون نشون میده که پذیرش تفاوت ها چقدر مهمه و چطور میشه با کمک همدیگه، از پس مشکلات بزرگ بر اومد. این کتاب یه جورایی به ما یاد میده که ارزش رفاقت های واقعی چقدر زیاده و چطور آدم ها میتونن با هم بودن، پناهگاهی برای همدیگه بشن.

پیدا کردن جایگاه خود و شجاعت تغییر

هر دو شخصیت اصلی داستان، یه سفر خودشناسی رو طی می کنن. ور از یه پسر خجالتی و تنها، به کسی تبدیل میشه که میتونه تو دنیای واقعی هم قدم برداره و از خودش دفاع کنه. اون یاد می گیره که لازم نیست خودش رو برای دیگران تغییر بده، بلکه باید خود واقعیش رو پیدا کنه و همون رو دوست داشته باشه. جولین هم یاد می گیره که اعتماد کردن به دیگران چیز بدی نیست و گاهی اوقات، میشه کمک خواست و از تنهایی بیرون اومد.

داستان نشون میده که چقدر مهمه هر کدوم از ما یه مکان امن داشته باشیم؛ فرقی نمیکنه اون مکان یه کلیسای متروکه باشه، یه اتاق تو خونه، یا حتی یه گوشه دنج تو ذهن خودمون. این مکان امن بهمون اجازه میده که خودمون رو پیدا کنیم و برای روبرو شدن با دنیای بیرون آماده بشیم. اما نکته مهم اینه که نباید برای همیشه تو اون مکان امن موند. باید شجاعت تغییر رو داشته باشیم، ازش بیرون بیایم و با چالش های زندگی روبرو بشیم تا بتونیم رشد کنیم. اینجا، در دنیای واقعی یه جورایی یه چراغ راهه برای هر کسی که تو مسیر پیدا کردن خودش و جایگاهش تو این دنیای بزرگه.

درباره نویسنده: سارا پنی پکر و آثار دیگرش

سارا پنی پکر یه اسم آشنا تو دنیای ادبیات کودک و نوجوانه. نویسنده ای که با داستان هاش، هم بچه ها رو به دنیای خیال و ماجراجویی می بره و هم بزرگ ترها رو به فکر فرو میبره. پنی پکر، این نویسنده آمریکایی، تا حالا بیشتر از بیست تا کتاب نوشته که خیلی هاشون تبدیل به پرفروش ترین کتاب های نیویورک تایمز شدن و جوایز زیادی رو هم بردن.

شاید معروف ترین اثرش کتاب روباهی به نام پکس باشه که سال ۲۰۱۶ نامزد جایزه کتاب ملی شد و تا مدت ها تو لیست پرفروش ها جا خوش کرده بود. این کتاب داستان یه روباه و یه پسره که رابطه شون واقعاً دلنشینه. اگه روباهی به نام پکس رو خونده باشید، حتماً با سبک نگارشی پنی پکر آشنا هستید؛ همون سادگی، عمق و پر بودن از احساس که تو اینجا، در دنیای واقعی هم حس میشه.

از بقیه آثار معروفش میشه به مجموعه کتاب های کلمنتین و ویلان اشاره کرد که کلی جایزه بردن. کلمنتین داستان یه دختربچه شیطون و بامزه ست که ماجراهاش خنده رو به لب هر کسی میاره. تابستان شاپرک کولی هم یکی دیگه از رمان های تحسین شده این نویسنده ست که نشون میده چقدر پنی پکر تو خلق دنیاهای متفاوت و شخصیت های به یاد موندنی مهارت داره.

سبک نگارشی سارا پنی پکر یه ویژگی خاص داره: اون میتونه داستان های عمیق رو با زبانی ساده و قابل فهم برای بچه ها بنویسه، اما در عین حال، لایه های زیرین داستانش انقدر پرمحتواست که بزرگسالان هم از خوندنش لذت میبرن و کلی فکر می کنن. اون تو داستان هاش به مسائلی مثل دوستی، خانواده، تنهایی، ترس ها، شجاعت و پیدا کردن جایگاه خود تو دنیا میپردازه. پنی پکر استاد اینه که چطور با یه داستان ساده، حسابی آدم رو غافلگیر کنه و تو دلت یه عالمه چیزای خوب بکاره. برای همینه که کتاب هاش انقدر مورد علاقه همه هستن و تو هر سنی که باشی، میتونی باهاشون ارتباط بگیری.

پنی پکر استاد این است که چطور با یک داستان ساده، حسابی آدم را غافلگیر کند و در دلش یک عالمه چیزهای خوب بکارد.

اینجا، در دنیای واقعی برای چه کسانی توصیه می شود؟

خب، شاید بپرسید این کتاب اینجا، در دنیای واقعی بالاخره به درد کی می خوره؟ راستش رو بخواهید، هر چند تو دسته ادبیات نوجوان قرار می گیره، اما انقدر پیام های عمیق و جهانی داره که میتونه برای طیف وسیعی از خواننده ها جذاب باشه. بیایید با هم ببینیم این کتاب به چه کسانی توصیه میشه:

اول از همه، قطعاً به نوجوانان بالای 12 سال توصیه میشه. اونایی که دارن کم کم خودشون رو پیدا می کنن و با دنیای اطرافشون درگیرن. داستان ور و جولین میتونه یه آینه باشه برای خیلی از نوجوون هایی که بین دنیای درون و بیرون خودشون گیر کردن، یا دارن با حس تنهایی و پیدا کردن دوستای خوب کلنجار میرن. این کتاب بهشون نشون میده که تفاوت داشتن بد نیست و میشه با همون چیزی که هستن، خاص و دوست داشتنی باشن.

بعد، والدین و مربیان! اگه یه پدر و مادر دلسوز هستید یا با نوجوون ها سر و کار دارید، حتماً این کتاب رو بخونید. نه تنها بهتون کمک می کنه دنیای درونی بچه ها رو بهتر درک کنید، بلکه میتونید باهاشون درباره مسائل مهمی مثل دوستی، اعتماد به نفس، اهمیت تخیل و مواجهه با مشکلات واقعی حرف بزنید. این کتاب پر از ارزش های اخلاقی و آموزشیه که میشه برای تقویت مهارت های اجتماعی و همدلی بچه ها ازش استفاده کرد.

اگه شما هم از اون دسته علاقه مندان به ادبیات نوجوان و بزرگسالان جوان هستید که دنبال رمان های الهام بخش و پرمحتوا می گردید، این کتاب رو از دست ندید. حتی اگه سال هاست که از دوران نوجوانی تون گذشته، باز هم میتونید با ور و جولین ارتباط برقرار کنید و خاطرات و حس و حال اون دوران رو دوباره زنده کنید. داستانش انقدر شیرین و گیرائه که دل کندن ازش سخته.

و در نهایت، اگه به داستان هایی که درباره رشد شخصی، دوستی های متفاوت و مواجهه با چالش های زندگی هستن علاقه دارید، این کتاب برای شماست. اینجا، در دنیای واقعی یه داستان گرم و صمیمیه که بهتون یاد میده چطور میتونید شجاعت رو تو خودتون پیدا کنید، با دنیای اطرافتون کنار بیاید و پناهگاهی برای خودتون بسازید، حتی اگه اون پناهگاه فقط یه کلیسای متروکه باشه.

نظرات منتقدان و خوانندگان درباره کتاب

وقتی یه کتاب خوب باشه، هم منتقدا دوستش دارن، هم خواننده ها. اینجا، در دنیای واقعی هم از اون کتاباست که تونسته دل خیلی ها رو ببره. نظرات درباره این کتاب بیشترشون مثبته و نشون میده که سارا پنی پکر باز هم تونسته یه شاهکار دیگه تو کارنامه خودش ثبت کنه.

خیلی از منتقدان، مثل کامِن سِنس که یه منبع معتبر برای بررسی کتاب های کودک و نوجوونه، این کتاب رو برای پیام های مثبتی که تو بطن خودش داره تحسین کردن. اون ها می گن که کتاب اینجا، در دنیای واقعی الگوهای رفتاری مناسبی رو برای بچه ها و نوجوون ها مطرح می کنه و ارزش های آموزشی رو به زیبایی تو داستانش گنجونده. این یعنی کتاب فقط سرگرم کننده نیست، بلکه یه جورایی میشه گفت به درد زندگی هم می خوره!

خواننده ها هم نظرات خیلی قشنگی درباره این کتاب دارن. تو سایت هایی مثل گودریدز (Goodreads) که محل جمع شدن عاشقای کتابه، امتیازات بالایی گرفته. خیلی ها از پایان جذاب کتاب، شخصیت پردازی قوی ور و جولین، و دلنشین بودن کلی داستان حرف می زنن. یکی از خواننده ها گفته بود: محشررر بود عاااالی بعد از خوندنش میخوای بال در بیاری! این نشون میده که کتاب چقدر تونسته روی احساسات خواننده ها تأثیر بذاره و یه تجربه به یاد موندنی براشون رقم بزنه.

بعضی ها هم این کتاب رو با روباهی به نام پکس مقایسه کردن و گفتن هرچند اینجا، در دنیای واقعی هم خیلی خوبه، ولی پکس یه چیز دیگه بود. این مقایسه نشون دهنده اینه که پنی پکر استانداردهای بالایی برای خودش تعریف کرده و خواننده ها هم ازش انتظار دارن که همیشه شاهکار بنویسه.

در کل، از نظرات پیداست که این کتاب یه ماجراجویی پراحساس و مسحورکننده ست که هم داستانش قویه، هم شخصیت هاش دوست داشتنی و هم پیام هاش عمیق. یه جورایی میشه گفت اینجا، در دنیای واقعی یه کتاب کامله که هم برای لذت بردن از داستان خوبه و هم برای فکر کردن به زندگی.

بخشی منتخب از کتاب اینجا، در دنیای واقعی

برای اینکه یه ذره بیشتر با فضای کتاب اینجا، در دنیای واقعی و سبک نگارشی سارا پنی پکر آشنا بشید، یه تیکه از کتاب رو براتون اینجا میذارم. این بخش، لحظه ای رو نشون میده که ور داره با کلیسای متروکه و محیط اطرافش ارتباط برقرار می کنه:

وِر از پله هایی که پشت حوضچه پیدا کرده بود بالا رفت و روی لبهٔ آن نشست. تصور کرد حوضچه پر از آب شده. خودش را تصور کرد که توی حوضچهٔ پر از آب می افتد و وقتی بیرون می آید دیگر این قدر باعث ناامیدی پدر و مادرش نیست. فکر کرد به پسری تبدیل می شود که در کارنامه اش می نویسند: روابط اجتماعی وِر خیلی خوب است! و او بچه ای بسیار معمولی است!

تغییری مثل این چه حسی داشت؟ یعنی بیرون انداختن خود قدیمی آدم درد هم داشت؟ اگر خود قدیمی اش مقاومت می کرد چه؟ اگر از جایش جُنب نمی خورد؟

با صدای ضربه ای به کنارهٔ حوضچه چشم هایش را باز کرد.

دوباره دختر بود. باورکردنی نبود. دختر عینک آفتابی اش را برداشت و به بالا خیره شد.

وِر دوباره یاد تحقیقش افتاد. در جان پناه و باروی قلعه ها معمولاً شیارهایی وجود دارد که به آن روزنهٔ تیر می گویند. این روزنه ها به نگهبانان قلعه اجازه می داد بدون آنکه هدف قرار گیرند، به دشمنانی که به قلعه نزدیک می شدند، تیراندازی کنند. وِر فکر کرد چشمان آبی دختر یک جورهایی شبیه آن روزنه هاست.

دختر چشمان شبیه به روزنهٔ تیرش را باریک کرده بود، ولی لبخند حیله گرانه ای روی لبش بود.

«اگه گفتی چطور می شه این رو پر کرد؟»

وِر با دستش شیر آب را نشان داد.

«نه. شهرداری آب اینجا رو قطع کرده. خب حالا فکر می کنی چطور باید پرش کرد؟»

وِر به مرکز محله نگاهی کرد و به خودش لرزید. شاید می توانست از کتابخانه کمی آب بگیرد. با لحنی معمولی گفت: «خب، با سطل.» و بعد توریِ پنجره ای را از توی حوضچه پرت کرد بیرون.

«نه خیرم. با شیلنگ باید پرش کرد. تو شیلنگ داری؟»

«شیلنگ؟»

دختر عینک آفتابی توی دستش را به سمت کافه گروتو تکان داد و گفت: «من یه دونه پونزده متری دارم.»

«تو توی کافه زندگی می کنی؟»

«بالای کافه. اما پونزده متر کافی نیست، فقط تا حصارها می رسه. بالاخره شیلنگ داری یا نه؟»

«نمی دونم. شاید.»

«شاید؟ خب، پس تو یه شیلنگ پیدا کن که به باغچه و این حوضچه برسه، اون وقت من هم شاید از اینجا نندازمت بیرون.» این را گفت و عینکش را با اقتدار به چشمانش زد.

«شاید من رو نندازی بیرون؟» وِر با احتیاط روی لبهٔ حوضچه ایستاد. ارتفاع بیشتر در جنگ های قرون وسطا همیشه یک مزیت به حساب می آمد. بعد وِر بی پروا، انگار که بخواهد حریف بطلبد، گفت: «تو فکر کردی کی هستی؟»

دختر لب هایش را محکم به هم فشار داد و انگشت کثیفش را روی آن ها گذاشت. مثل اینکه داشت فکر می کرد چنین اطلاعات ارزشمندی را آشکار بکند یا نه. آخر سر، شانه هایش را بالا انداخت و گفت: «جولین.»

لبهٔ حوضچه باریک تر از آنی بود که وِر فکر کرده بود. چند پله پایین تر آمد و گفت: «باشه.»

«باشه، چی؟»

«شاید فردا یه شیلنگ آوردم.»

از کنار دختر گذشت و کوله پشتی اش را از زمین برداشت.

دختر هم دنبالش رفت و پشت او از روی پل متحرک نیمه افراشته پایین پرید. وقتی وِر به سمت درخت بلوط می رفت، دختر از پشت سرش داد زد: «هِی! اسم تو چیه؟»

وِر همان طور که راه می رفت، اسمش را بلند فریاد زد.

این تیکه به خوبی نشون میده چطور سارا پنی پکر با جزئیات دقیق، ذهن ور رو توصیف می کنه و چطور اولین برخورد اون با جولین، همزمان که پر از تقابل و کنجکاویه، زمینه ساز یه دوستی خاص میشه. لحن محاوره ای و شیرین این بخش، خواننده رو همون لحظه وارد دنیای داستان می کنه.

نتیجه گیری

اینجا، در دنیای واقعی یه کتاب واقعاً دوست داشتنیه که از اون دسته داستان هاست که تا مدت ها تو ذهنتون میمونه. سارا پنی پکر تونسته با روایت زندگی ور و جولین، یه پیام جهانی رو بهمون برسونه: اینکه مهم نیست چقدر تو دنیای خیالی خودمون غرق می شیم، بالاخره باید یاد بگیریم چطور با واقعیت روبرو بشیم و ازش فرار نکنیم. این کتاب نشون میده که تخیل یه نیروی قدرتمنده، اما وقتی با عملگرایی و دوستی ترکیب بشه، میتونه معجزه های واقعی بسازه. این تجربه منحصر به فرد، نه فقط برای نوجوون ها، که برای هر کسی که دنبال کشف خودش و جایگاهش تو این دنیای بزرگ هست، یه نقشه راهه. پیشنهاد می کنم حتماً این کتاب رو بخونید و نظراتتون رو درباره ش با ما به اشتراک بذارید. مطمئنم پشیمون نمیشید!