۵ نکته کلیدی در لیسه گیری خودرو که معمولاً آموزش داده نمی شود

لیسه‌گیری یکی از مراحل مهم در فرآیند ترمیم رنگ بدنه خودرو است که عمدتاً برای برطرف کردن خط و خش‌های سطحی لب‌پریدگی‌های جزئی رنگ و آثار آسیب‌های سبک به‌کار می‌رود. این مهارت با وجود آن‌که در نگاه اول ساده به‌نظر می‌رسد نیازمند دقت بالا شناخت کافی از رنگ خودرو نوع آسیب و مواد مورد استفاده است.

بسیاری از افراد پس از گذراندن دوره‌های آموزشی لیسه‌گیری آشنا می‌شوند اما نکات ظریفی وجود دارد که معمولاً در کلاس‌های عمومی آموزش داده نمی‌شود. در این مقاله به بررسی ۵ نکته کلیدی می‌پردازیم که می‌تواند کیفیت نهایی کار را به‌طور قابل توجهی ارتقاء دهد و از اشتباهات رایج جلوگیری کند.

۱. شناخت صحیح از نوع خراش و عمق آن

یکی از اشتباهات رایج در لیسه‌گیری اقدام بدون تحلیل دقیق نوع خراش یا پریدگی رنگ است. برخی از خطوط ممکن است تنها روی لایه شفاف (کلیر کوت) ایجاد شده باشند و برخی دیگر به رنگ اصلی یا حتی زیرلایه نفوذ کرده باشند. بدون شناخت عمق و ماهیت آسیب انتخاب روش ابزار و مواد ترمیم اشتباه خواهد بود و ممکن است نه‌تنها نتیجه مطلوب حاصل نشود بلکه آسیب بدنه افزایش یابد.

نکته کلیدی:
پیش از هر اقدامی باید با دقت محل آسیب را بررسی کرده و مشخص کرد که خراش در کدام لایه قرار دارد. استفاده از نور مستقیم و زاویه‌دار یا حتی ذره‌بین می‌تواند در این ارزیابی مؤثر باشد.

۲. آماده‌سازی سطح پیش از لیسه‌گیری

برخی افراد تصور می‌کنند لیسه‌گیری را می‌توان مستقیماً بر روی سطح آسیب‌دیده آغاز کرد بدون آن‌که مرحله پاک‌سازی یا آماده‌سازی اولیه را انجام دهند. در حالی که وجود هرگونه آلودگی چربی گرد و غبار یا حتی واکس‌های باقی‌مانده می‌تواند مانع چسبندگی صحیح رنگ و اختلال در یکنواختی سطح شود.

نکته کلیدی:
پیش از شروع باید سطح را با محلول‌های مخصوص پاک‌کننده چربی (مثل Degreaser) تمیز کرده و با یک پارچه میکروفایبر خشک از پاکی کامل آن اطمینان حاصل کرد. در برخی موارد پولیش سبک پیش از لیسه‌گیری نیز می‌تواند به کاهش خطوط ریز کمک کند.

۳. ترکیب درست رنگ و توجه به تطابق آن

یکی از حساس‌ترین مراحل لیسه‌گیری انتخاب رنگی است که دقیقاً با رنگ خودرو تطابق داشته باشد. این کار تنها به دانستن کد رنگ کارخانه‌ای محدود نمی‌شود؛ چرا که رنگ خودرو در گذر زمان تحت‌تأثیر آفتاب شست‌وشو و شرایط جوی ممکن است دچار تغییر جزئی شده باشد.

نکته کلیدی:
پیش از اعمال رنگ بهتر است نمونه‌ای کوچک از رنگ ترکیب‌شده روی قطعه‌ای مشابه تست شود تا میزان تطابق بررسی گردد.

همچنین استفاده از حلال مناسب برای تنظیم غلظت رنگ نیز اهمیت زیادی دارد. رنگ بیش از حد غلیظ بافت نامنظم ایجاد می‌کند و رنگ رقیق‌شده بیش از حد پوشش کافی نمی‌دهد.

۴. کنترل فشار دست و زاویه کار ابزار

در هنگام پخش رنگ با لیسه یا کاردک فشار نامناسب یا زاویه نادرست می‌تواند باعث پخش نامساوی رنگ باقی‌ماندن خطوط یا حباب‌زدگی در سطح کار شود.

همچنین برخی از افراد با فشار زیاد سعی در پر کردن نواقص دارند که منجر به ایجاد برآمدگی یا اثر دست بر روی رنگ می‌شود.

نکته کلیدی:
زاویه‌ی حرکت ابزار باید بین ۳۰ تا ۴۵ درجه باشد و فشار باید به‌صورت یکنواخت ملایم و کنترل‌شده اعمال شود. استفاده از لیسه‌های با کیفیت انعطاف‌پذیر و متناسب با نوع سطح تأثیر زیادی در نتیجه کار دارد.

۵. صبر در مرحله خشک شدن و پرداخت نهایی

یکی از مهم‌ترین اما کم‌توجه‌ترین مراحل مدیریت زمان خشک شدن رنگ و نحوه‌ی پرداخت نهایی (پولیش سنباده نرم و واکس) است.

عجله در این مرحله باعث آسیب به لایه رنگ تازه و برهم خوردن سطح یکنواخت رنگ می‌شود. همچنین برخی افراد بدون توجه به نوع رنگ یا شرایط دمایی محیط زمان استاندارد خشک شدن را رعایت نمی‌کنند.

نکته کلیدی:
بسته به نوع رنگ مورد استفاده (اکریلیک متالیک پایه آب و…) زمان خشک شدن ممکن است بین ۳۰ دقیقه تا چند ساعت متغیر باشد.

بهتر است پرداخت نهایی حداقل ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از لیسه‌گیری انجام شود. استفاده از پولیش ملایم و اسفنج نرم در این مرحله توصیه می‌شود.

نتیجه‌گیری

لیسه‌گیری خودرو اگرچه به‌عنوان یک فرآیند تکمیلی در ترمیم ظاهر خودرو شناخته می‌شود اما انجام صحیح آن مستلزم رعایت مجموعه‌ای از اصول دقیق و جزئی است.

شناخت دقیق از نوع آسیب آماده‌سازی کامل سطح تطابق رنگ اجرای فنی با فشار و زاویه صحیح و مدیریت زمان خشک شدن همگی جزو عواملی هستند که در کیفیت نهایی کار تأثیرگذارند.

این نکات معمولاً در آموزش‌های عمومی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند اما برای افرادی که قصد دارند به‌صورت حرفه‌ای وارد بازار خدمات بدنه خودرو شوند دانستن و رعایت آن‌ها ضروری است.

منبع