ایل بیگی: جامعه سینمایی در دوره های مختلف تحمل بازنگری در فجر را نداشت

یکی از مدیران سازمان سینمایی گفت: جامعه سینمایی تحمل بازنگری در جشنواره فیلم فجر را نداشت ، کم و زیاد شدن یک جایزه کلی عوارض داشت.

به گزارش قدم آخر،شصت وسومین قسمت از برنامه «نقد سینما، شب گذشته 3 بهمن ماه روی آنتن شبکه چهار سیما رفت.

در بخش پایانی نقد سینما، میز گفتگوی ویژه با موضوع «فیلم اولی ها و آینده سینمای ایران» و با حضور حبیب ایل بیگی معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی برپا شد.

امیررضا مافی، میزبان برنامه بیان کرد: موضوع فیلمسازان فیلم اولی با توجه به توسعه سکوهای نمایش خانگی و شاید کوچ برخی از سینماگران به پلتفرم های این سکوها و نوع اقتصادی که آنجا جاری است که به کل سینمای ایران آسیب زده، موضوع مهمی شده است. به نظر می رسد که بابی باز شده و تعداد کثیری از علاقه مندان به فیلمسازی فرصت ساختن فیلم های اولشان را پیدا کرده اند. به نظر شما وضعیت کلی فیلمسازان فیلم اولی مطلوب است و آینده این افراد تامین می شود؟

حبیب ایل بیگی اظهار کرد: ما بعد از انقلاب اسلامی و تاسیس سینمای نوین ایران، توجه ویژه ای به تربیت نیروی انسانی در حوزه کارگردانی داشتیم؛ در حقیقت در تلویزیون، مرکز آموزش اسلامی باغ فردوس و بنیاد فارابی توجه ویژه ای به این موضوع داشتیم که فیلمساز با نگاه جدید وارد سینمای ایران شود. در حال حاضر تعداد زیادی دانشکده در شهرهای مختلف داریم که به علاقه مندان، سینما می آموزد در حالی که پیش از انقلاب ما تنها یک دانشکده در تهران و مدرسه رادیو تلویزیون داشتیم اما الان در بسیاری از شهرها دانشکده سینما داریم. دفاتر انجمن سینمای جوانان در طول چهل سال گذشته به جمع کثیری از علاقه مندان آموزش داده است.  

وی ادامه داد: ما در این حوزه شاید سیاست گذاری بلندمدتی نداشتیم و به نسبت نیازمان در حوزه های عملیاتی_ اجرایی نیرو تربیت نکرده ایم، در واقع ورودی و خروجی ما متناسب باهم نبود. به همین دلیل جمع بسیار زیادی از علاقه مندان با آسان شدن فیلمسازی، با یک رزومه مفصل در جشنواره ها شرکت کرده و خودشان را واجد شایستگی ساخت فیلم سینمایی می دانند. این مساله طبیعی است اما به دلیل محدودیت ما در اکران فیلم های سینمایی، ناچارا دست به گزینش می زنیم؛ و گرنه هرکسی که آموزش دیده می تواند با سرمایه خودش بتواند فیلم بلند بسازد. مزیت سینمای ایران این حجم زیاد علاقه مندان به فیلمسازی سینماست و ما هر سال شاهد حضوری تعدادی از عزیزان در جشنواره فجر هستیم.  

معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی یادآور شد: انگیزه زیاد فیلم اولی ها را خیلی از فیلمسازان پیشکوستان ما ندارند. آن ها ریسک پذری شان بالاست و راحت هر فیلمنامه ای را قبول می کنند. چرا که در حال تلاش برای آینده شان هستند و هر طور که باشد برای خودشان سرمایه فراهم می کنند. این یک اشکال است که خیلی ها بعد از ساخت فیلم اول موفق به ساخت فیلم بعدی نمی شوند؛ منتهی نمی شود راه فیلم اولی ها را به این دلیل بست.

ایل بیگی درباره تربیت نیروها در سایر حوزه های فیلمسازی بیان کرد: ما در همه حوزه ها وضعمان خوب است. من در انجمن سینمای جوان قریب به هفت سال مدیرعامل و با فیلمسازان در ارتباط بودم. در انجمن سینمای جوان ما تعداد زیادی فیلمبردار، تدوینگر و … تربیت می کنیم، اما به دلیل نبود امکان کار بخش زیادی ناچار به مهاجرت می شوند و یا برای دیگر کشورها سفارش می گیرند. البته این اتفاق بدی نیست آن ها به هر حال باید کار کنند. در صنوف مختلف سینمایی امکان کار برای همه فراهم نیست چرا که تعداد زیادی عوامل متخصص و تازه وارد مشغول کارند.  

وی درباره راهکار نگه داشتن فیلم اولی ها در سینما گفت: ما باید بهترین هایشان را نگه داریم. در دهه 90 هم این موضوع مطرح بود و باید روی فیلمسازان فیلم اولی باتجربه سرمایه گذاری کنیم به طوری که بهترین های این افراد کار کنند. مشکل جایی شروع شد که مدرسه ملی سینما آموزش را از هنرجو شروع کرد، درصورتی که ما در کشورمان انقدر آموزش دیده داریم که باید انرژیمان روی فیلم اولی و دومی ها می گذاشتیم که در همه حوزه های سینمایی به روز شوند. شاید نسل اول و دوم سینمای ایران در این سرمایه گذاری جواب نگیرد اما روی جوان ها جواب می دهد و آن ها را تحت تعالیم درمی آورد.

ایل بیگی ادامه داد: نقص فیلم سازان فیلم اولی در جشنواره در می آید. یه عنوان مثال، امسال به زعم داوران مشکل آن ها فیلمنامه بوده است. بسیاری از فیلم های ما در حوزه طراحی تولید می توانستند موفق تر عمل کنند و کمتر به اتلاف انرژی و سرمایه برسند. از سوی دیگر بسیاری از فیلمسازان ما خودشان فیلمنامه نویس هستند و این اشتباه است. البته این اشتباه تهیه کننده هم هست، اگر آن ها حرفه ای تر می بودند این راهنمایی را باید انجام می دادند و در واقع فیلمنامه ای را برای تولید دست می گرفتند که در فضای حرفه ای نوشته شده باشد.

این مدیر سینمایی یادآور شد: هر کاری پژوهش می خواهد که بعد از انجام آن باید پایش شود تا بدانیم به هدفمان میرسیم یا نه. من فکر می کنم انقدر شتاب و عجله برای مدیران ما وجود دارد که فرصت اندیشیدن، پژوهش و بحث کردن وجود ندارد. من در دوره های مختلف کار کرده ام، خیلی وقت ها تصدی گری و تنوع کارها فرصت گفت وگو کردن با اندیشمندان را فراهم نمی کند. هیچ مدیری نمی تواند بگوید من برای تعمیر این سیستم متوقف می شوم، در هر حال باید حرکت کنیم.

ایل بیگی اظهار کرد: در دوره های مختلف مدیران تلاش کردند جشنواره را بازنگری کنند اما جامعه سینمایی تحملش را نداشت؛ کم و زیاد شدن یک جایزه کلی عوارض داشت. همچنین زمان اجرای برنامه های مدیر بسیار کوتاه است چرا که از قبل مشخص نمی شود چه کسی مدیر می شود تا از الان مطالعه کند و برنامه ارایه دهد. همه شب امتحان دعوت می شوند. در حقیقت یک نفر در کوتاه ترین زمان مدیر می شود و برنامه هایی را که وزیر به مجلس ارایه داده، اجرا می کند. نه تنها این دولت بلکه در تمامی ادوار. 

وی مطرح کرد: رییس سازمان سینمایی هر دولتی وقتی از راه می رسد بلافاصله با جشنواره و با خیلی از مسایل روبرو می شود. ما باید به مدیران فرصت دهیم که بیشتر از چند سال بمانند. این حوزه سیاست های طولانی مدت می خواهد اما سیاست ها با دولت ها تغییر می کند و این اجتناب ناپذیر است. در خیلی از موارد که مدیریتشان حاکمیتی است، موفق تر هستند و فرصت بیشتری دارد. برای همین فکر می کنم ایده آل سینما این است که حاکمیتی باشد که مدیر بدون نگرانی بتواند برنامه ریزی کند.

این مدیر سینمایی در پایان خاطرنشان کرد: کشور ما در حوزه تربیت نیروی انسانی متخصص سینما وضع خوبی دارد، منتهی به نظرم محدود شدن نگاه به داخل، عدم همکاری ما با دیگر کشورها و اعزام نکردن آن ها به کشورهای دیگر کار ما را سخت کرد. کشورهای دیگر در تعجب اند که ما چقدر نیروی متخصص داریم ولی داخل کشور توان استفاده از آن ها را نداریم. فیلم اولی ها می توانند تولیدکننده مناسبی برای پلتفرم ها باشند، همچنین تلویزیون هم به شکل درستی از آن ها استفاده نمی کنند. سینما هم به دلیل محدودیت ظرفیت اکران نمی تواند حمایت لازم را از آن ها به عمل آورد. ارتباط آن ها با پلتفرم و سرمایه گذاری صداوسیما می تواند راهکار خوبی باشد.

پایان خبر قدم آخر