طیبه گوهری می گوید: مخاطب ادبیات نوع انسان است و هنر زن نویسنده در این است که مسایل زنان را به گونه ای بیان کند که به مسایل مردان هم تبدیل شود، به ادبیات زنانه یا مردانه، داستان زنانه یا مردانه اعتقاد ندارم و معتقدم ادبیات راستین، عام و انسان شمول است.
به گزارش قدم آخر، نشست «زن در ادبیات» با همکاری کانون ادبی قند پارسی و کانون فرهنگی دانشجویی در تالار صایب دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان برگزار شد.
لیلا میرمجربیان، عضو هییت علمی گروه ادبیات دانشگاه اصفهان و پژوهشگر شعر معاصر، با اشاره به اولین رگه های وجود زن در ادبیات که در مجله ای با عنوان «عالم نسوان» یا «جمعیت نسوان» منتشر شد، بازتاب زن در ادبیات را در سه نگرش خلاصه کرد و گفت: نگرش زیباخواهانه که در تمام روایت ها زیبایی ها بیشتر به سمت جنس مونث است. نگرش منفی در مورد مکر زنان و فتان بودن آن هاست یا حتی در ادب عامه کتاب هایی با عنوان مکر زنان وجود دارد.
او ادامه داد: نگرش آرمانی به زن که دو ویژگی در آن خیلی غالب است که یکی عشق و عاشقی و دلدادگی که گاهی قهرمانانه است مثل عشق شیرین به خسرو یا اندوه بار مثل عشق لیلی به مجنون یا کاملا زمینی مثل اکثر داستان های هفت پیکر و دومی عفاف و پاکدامنی که مثلا در داستان عشق شیرین به خسرو بانوی ارمن به برادرزاده اش توصیه می کند که اگر می خواهد با خسرو بماند یک شرط بگذارد که از معشوقه های او نباشد و زن رسمی او شود، که در این داستان بازخورد عفاف کاملا حس می شود.
میرمجربیان خاطرنشان کرد: در ادبیات چند رسالت را می توان برای زن برشمرد یا عاشق است یا معشوق، زمانی همسر است و گاه مادری دلسوز یا مربی تربیت خانواده گاهی زن مظهر پارسایی، زهد و پرهیزکاری است گاه مظهر خردمندی و مهین پرستی و سیاست مداری یا زن گاه کینه توز و فتان و حیله گر است.
طیبه گوهری، داستان نویس با بیان اینکه نویسندگان امروزی، انسان ها را به ویژه جنس زن را تک روایت نمی بینند گفت: مولفان زن با توسعه نگاه خود نقش های مختلفی برای شخصیت های زن داستانی خود قایل شده اند؛ نقش مادری، همسری، دختری و در هییت یک عاشق، معشوق و همچنین در جایگاه های شغلی و اجتماعی مختلف مانند پزشک، خبرنگار، کارمند، فعال سیاسی، اجتماعی و … . در سال های اخیر بارزترین دغدغه زن نویسنده نفس خود زندگی، شناخت و اشراف به کیفیت زندگی و چرایی اتفاق های پیرامون او است.
او با بیان اینکه مخاطب ادبیات نوع انسان است، اظهار کرد: هنر زن نویسنده در این است که مسایل زنان را به گونه ای بیان کند که به مسایل مردان هم تبدیل شود و برای مخاطب عام فارغ از جنسیت جذاب باشد از این منظر به ادبیات زنانه یا مردانه، داستان زنانه یا مردانه اعتقاد ندارم و معتقدم ادبیات راستین، عام و انسان شمول است.
این داستان نویس ادامه داد: اکنون زنان نویسنده در ادبیاتی مستقل از مردان قلم به دست گرفته و با حفظ نگاه اجتماعی خود از به انزوا رانده شده ترین رنج ها و امیال خود می نویسند. آنها از شخصیت های فعال اطراف خود وام گرفته و دیگر به زن به عنوان موجودی تک روایت، فرشته یا شیطان صفت نگاه نمی کنند و به او هویتی انسانی و واقعی بخشیده اند.
گوهری سپس بخشی از داستان «دلتای روشن» از مجموعه برف سرخ را برای حاضران جلسه خواند.
لیلا معصومی نایینی، شاعر، پژوهشگر ادبیات و بنیان گذار خانه ادب و اندیشه مانا نیز در سخنانی به نوع نگاه فروغ فرخزاد به داستان لیلی و مجنون و خسرو و شیرین پرداخت و گفت: در داستان لیلی و مجنون وقتی می خواهد در مورد لیلی حرف بزند به نوعی خودش را در تقابل با لیلی قرار داده و از او اسطوره زدایی می کند و در شعرش لیلی بی وفاست و در داستان خسرو و شیرین به جای اینکه از نگاه یک مرد شاهد تن شستن شیرین باشد خودش را آن شیرین می داند و روایتگر آب تنی شیرین در چشمه ای است که قرار است چشم های عاشقی ناظر آن باشد.
فهمیه براتی، بهاره بهرامی، مریم قادری، حسن توکلی، قایم عظیمی، احسان نوری و غلامحسین درویشی شعر خوانی نیز در این برنامه داشتند.
پایان خبر قدم آخر
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "ادبیات زنانه، مردانه ندارد – قدم آخر" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "ادبیات زنانه، مردانه ندارد – قدم آخر"، کلیک کنید.