دلایل ریزش مو در کودکان

درباره ریزش مو در اطفال بیشتر بدانید

ممکن است با افزایش سن ریزش مو برای شما عادی باشد، اما احتمالا با دیدن ریزش موهای فرزندتان خیلی تعجب می‌کنید. بهتر است بدانید که ریزش مو در اطفال (کودکان) غیرمعمول نیست، اما علل آن ممکن است با علل ریزش مو در بزرگسالان متفاوت باشد. به عنوان مثال، آلوپسی آندروژنتیک یا همان طاسی با الگو مردانه، شایع‌ترین علت ریزش مو در بزرگسالان است. درحالی‌که در کودکان، علل شایع ریزش مو شامل عفونت‌های قارچی یا باکتریایی، تلوژن افلوویوم (ریزش مو ناشی از استرس) و آلوپسی کششی است.

کمبود چه ویتامینی باعث ریزش مو در کودکان میشود؟ اگرچه بسیاری از علل ریزش مو در اطفال (کودکان) تهدیدکننده زندگی یا خطرناک نیستند، اما مطمئنا می‌توانند بر سلامت عاطفی کودک تأثیر بگذارند. به‌همین‌دلیل، مراجعه به‌موقع به پزشک برای تشخیص و درمان مهم است.

دلایل ریزش مو در کودکان

ریزش مو در کودکان تا چه حدی طبیعی است؟

به‌طور میانگین، کودکان هم مانند بزرگسالان، در هر روز ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو به‌شکل طبیعی از دست می‌دهند. این ریزش، جزئی از چرخه طبیعی زندگی فولیکول مو است و به زودی موهای جدید، جایگزین موهای ریخته خواهند شد. اما اگر تعداد موهایی که کودک در طول روز از دست می‌دهد، از این تعداد بیشتر شود، بهتر است علائم ریزش مو را در او بررسی کنید و با یک پزشک متخصص اطفال یا متخصص پوست و مو مشورت نمایید.

علل ریزش مو در کودکان

دلایل و سندرم‌های متفاوتی ممکن است منجر به ریزش مو در کودکان شوند که برخی شایع و برخی بسیار نادر هستند.

موارد زیر از شایع‌ترین دلایل آلوپسی (ریزش مو) در کودکان است که در بررسی‌های بالینی دیده می‌شود:

  • قارچ پوست سر (Tinea capitis)
  • آلوپسی آره‌آتا (Alopecia areata)
  • ریزش موی کششی (Traction alopecia)
  • تریکوتیلومانیا یا اختلال مو کنی (Trichotillomania)
  • تلوژن افلوویوم (Telogen effluvium)

برخی دیگر از دلایل ریزش موی کودکان شامل موارد زیر است:

  • کمبود مواد مغذی
  • مشکلات غدد درون‌ریز
  • آسیب پوست سر
  • ریزش مو بدون علت پزشکی – دارویی

۱) کچلی قارچی پوست سر (Tinea capitis)

به این نوع از ریزش مو، در زبان عام، عفونت کرم حلقوی نیز گفته می‌شود، اما ارتباطی با انگل یا کرم‌ها ندارد، بلکه نوعی عفونت قارچی موی سر است. این قارچ می‌تواند وارد فولیکول مو (قسمتی از مو که داخل پوست قرار دارد) شود و در نهایت به شَفت مو (قسمتی از تار مو که خارج از پوست قرار دارد) نیز حمله کند.

علائم بالینی

برخی از این علائم روی سر و برخی دیگر در سایر نواحی بدن بروز می‌کنند:

  • شایع‌ترین علامت، لکه‌های پوسته‌پوسته آلوپسی (کچلی) یا قطعات آلوپسی با نقاط سیاه کوچک است.
  • حس خارش، بسیار معمول است.
  • تورم گره‌های لنفی در ناحیه پس سری و گردن، در کودکانی که دچار التهاب شده‌اند، دیده می‌شود.
  • کودکان ممکن است ناقلان بدون علامت باشند و دیگران را آلوده کنند.

علائم ظاهری

  • یک یا چند قطعه‌ پوسته‌دار همراه با آلوپسی: لکه‌ها طی هفته‌ها تا ماه‌های آتی، به صورت گریز از مرکز، بزرگ می‌شوند.
  • قطعات بدون مو روی سر که حاوی نقاط ریز سیاه‌رنگ هستند. این نقاط، فولیکو‌ل‌های شکسته و آسیب‌دیده‌اند.
  • پوسته‌ریزی گسترده پوست سر که با ریزش موی خفیف همراه است.
  • کریون: پلاکی التهابی همراه با جوش‌های برجسته چرکی، پوسته‌پوسته شدن و ترشح، که حساس و دردناک است و می‌تواند منجر به باقی‌ماندن جای زخم و عدم رویش مجدد مو در آن ناحیه شود (کچلی دائمی).
  • فاووس: عفونت با قارچی به نام Trichophyton schoenleinii که باعث اِریتما (قرمزی پوست در اثر التهاب) در اطراف فولیکول و تشکیل پوسته‌های فنجانی‌شکل و زردرنگ می‌شود.

۲) آلوپسی آره‌آتا

یکی از علت‌های ریزش مو در کودکان، آلوپسی آره‌آتا است. آلوپسی آره‌آتا نوعی بیماری خودایمنی است که در آن، سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو حمله می‌کند و باعث ایجاد قطعات طاس می‌شود. از آنجا که این بیماری در خانواده‌ها دیده می‌شود، دانشمندان احتمال ارثی بودن آن را قوی می‌دانند.

علائم بالینی

  • ریزش مو به صورت تکه‌تکه یا پیوسته که می‌تواند روی سر یا سایر نواحی مودار بدن باشد.
  • معمولاً تکه‌های طاسی، دایره‌ای شکل و بدون تغییر رنگ و حالت پوست هستند. (موها ریزش می‌کنند و پوست طبیعی نمایان می‌شود.)
  • این بیماری، معمولاً همراه با اگزما، کم‌کاری تیروئید و یا ویتیلیگو (پیسی) بروز می‌کند.
  • تغییرات ناخن (به‌ویژه فرورفتگی‌های ریز و شیارشیار شدن) شایع است.

علائم ظاهری انواع آلوپسی آره‌آتا

  • قطعه‌ای (Patchy): شایع‌ترین نوع این بیماری است و قطعات طاس، دایره یا بیضی شکل هستند.
  • شبکه‌ای (Reticular): الگوی ریزش مو، نامنظم و شبیه به شبکه تورمانند است.
  • اوفیازیس (Ophiasis): در این نوع از آلوپسی، الگوی ریزش مو به صورت نواری و بیشتر در نواحی گیجگاهی و پس‌سری است. احتمال درمان این نوع، ضعیف است.
  • پراکنده (Diffuse): در این نوع، تراکم موها در تمام نواحی سر کاهش می‌یابد.
  • توتالیس (Totalis): ریزش تمام موهای سر که می‌تواند به‌طور ناگهانی و سریع اتفاق بیفتد.
  • سراسری (Universalis): ریزش تمام موهای سر و صورت و بدن که شامل ابروها، مژه‌ها، موهای زیربغل و ناحیه تناسلی هم می‌شود.

۳) ریزش موی کششی

این نوع از ریزش مو، اکتسابی و ناشی از کشیده‌شدن تکرارشونده و طولانی‌مدت موهای سر است. کشیدن موها برای حالت‌دادن و آرایش‌کردن مو، فر کردن، دم‌اسبی بستن، بافت محکم مو روی سر و حتی کشیدن مو برای بافت معمولی، منجر به این نوع از ریزش خواهد شد.

علائم بالینی

  • نشانه خط مرزی: عقب‌رفتن خط رویش موها در امتداد نواحی پیشانی و گیجگاهی
  • طولانی‌شدن این شرایط، منجر به مزمن شدن ریزش مو و عدم ترمیم آن خواهد شد.

علائم ظاهری

  • الگوی این ریزش مو، بسته به نحوه حالت‌دادن مو و استفاده از محصولات مختلف، متفاوت است.
  • شایع‌ترین حالت، ریزش موهای جلوی سر در نواحی پیشانی و گیجگاهی است.
  • ممکن است این نوع ریزش مو، به‌شکل قطعه‌ای در هر ناحیه از پوست سر، بدون الگوی مشخص پراکندگی بروز کند.

۴) اختلال مو کَنی یا تریکوتیلومانیا

این اختلال به شکلی است که کودک یا فرد بزرگسال، نمی‌تواند تمایل و وسوسه درونی برای کندن موهایش را مهار کند. این فرد ممکن است موهای سر، مژه‌ها یا ابروی خود را بکند. این اختلال در سنین نوجوانی و اوایل جوانی شایع‌تر است، اما می‌تواند کودکان را نیز درگیر کند.

علائم بالینی

  • فرد احساس اجبار و عدم توانایی مقاومت در برابر کشیدن یا کندن موهای خود دارد.
  • این اختلال در دختران، شایع‌تر از پسران است.
  • ممکن است در کودکی ناشی از عادت و در نوجوانی، نشانه وجود مشکلات روان‌شناختی زمینه‌ای باشد.
  • این اختلال می‌تواند همراه با برخی علائم دیگر در زمینه آسیب به خود بروز کند.

علائم ظاهری

  • الگوی ریزش مو، غیرمعمول و بیشتر در ناحیه سر و ابروها است.
  • ریزش مو تکه‌تکه و غیرپیوسته است.
  • افراد مبتلا به این اختلال، معمولاً موهای بدن خود را نمی‌کنند.

۵) تلوژن افلوویوم

تِلوژن، فاز استراحت فولیکول در چرخه طبیعی رشد مو است. در این مرحله، فولیکول غیرفعال می‌شود تا زمانی که مو ریزش کند. دوره زمانی تلوژن به‌طور معمول، بین ۳ تا ۶ ماه است؛ پس از این مدت، رویش مجدد مو آغاز می‌شود. تلوژن اِفلوویوم، ریزش بیش از حد مو در فاز استراحت یا فاز ریزش است که پس از استرس متابولیک، تغییرات هورمونی یا برخی بیماری‌ها (به خصوص بیماری‌های التهابی) رخ می‌دهد.

علائم بالینی

  • حدود ۳ ماه پس از یک مشکل یا اتفاق (مانند بیماری، استرس، مصرف برخی داروها و مشکلات تغذیه) بروز می‌کند.
  • ریزش معمولاً پس از ۳ تا ۶ ماه متوقف می‌شود و پس از آن حدود ۶ ماه زمان لازم است تا تراکم موها بهبود پیدا کند.
  • در تلوژن افلوویوم مزمن، ریزش مو بیش از ۶ ماه ادامه می‌یابد.

علائم ظاهری

میزان ریزش موی روزانه افزایش می‌یابد و بیشتر از حدِ طبیعی می‌شود.

کاهش تراکم موها به‌صورت پراکنده است و معمولاٌ با کاهش حجم دم اسبی موها مورد توجه قرار می‌گیرد.

  • ریزش موی تکه‌ای بسیار نادر است، مگر اینکه تلوژن افلوویوم همراه با آلوپسی قطعه‌ای بروز کند.

آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "دلایل ریزش مو در کودکان" هستید؟ با کلیک بر روی کسب و کار ایرانی, پزشکی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "دلایل ریزش مو در کودکان"، کلیک کنید.